Zaloguj się

Nie pamiętasz hasła ?

Jesteś nowym klientem?

Załóż konto w naszym sklepie

search

Jak zacząć mówić po francusku? Garść wskazówek na dobry początek

Jak zacząć mówić po francusku? Garść wskazówek na dobry początek

Chcesz mówić w języku Coco Chanel, Edith Piaf, Jeana Reno i Asteriksa? Nie wiesz, od czego zacząć, by pokonać strach przed mówieniem w języku francuskim? Ten język wcale nie jest taki trudny, jak może się wydawać. Wystarczy poznanie zasad wymowy, znajomość słówek i podstaw gramatyki, a przede wszystkim... chęć do nauki. Pamiętaj, że każdy popełnia błędy językowe, zwłaszcza na początku swojej podróży. Jednak są drogowskazy w postaci książek do nauki francuskiego, słowników czy fiszek, które ułatwią ci językowe początki. To co, zaczynamy!

Spis treści:

    1. Alfabet języka francuskiego
    2. Najważniejsze zasady wymowy w języku francuskim 
    3. Wymowa, czyli o co chodzi z tym akcentem w języku francuskim

Alfabet języka francuskiego

We francuskim, jak w każdym innym języku, podstawą jest znajomość alfabetu. Francuski alfabet składa się z 26 liter, podobnie jak alfabet angielski. Nauka francuskiego alfabetu może być wyzwaniem ze względu na wymowę, ale i niezwykle satysfakcjonującym zadaniem, jak posiądziesz tę wiedzę. Pamiętaj, że praktyka czyni mistrza! Poznaj francuski alfabet.

A a J żi S es
B be K ka T te
C se L el U u
D de M em V we
E e N en W dublewe
F ef O o X iks
G że P pe Y igrek
H asz Q ku Z zed
I i R er

Posłuchaj, jak wymawiać poszczególne litery francuskiego alfabetu. Nagranie pochodzi z kursu Francuski Nie gryzie »

Nagranie alfabetu

Najważniejsze zasady wymowy w języku francuskim 

Trzeba pamiętać o tym, że w języku francuskim występuje spora rozbieżność między pisownią a wymową. Nie wszystkie litery są wymawiane, a ten sam dźwięk można zapisać na wiele różnych sposobów. Dodatkowo, litera może mieć różną wymowę w zależności od swojego sąsiedztwa. Poniżej znajdziesz najważniejsze zasady, którymi możesz się kierować, ucząc się prawidłowej wymowy w języku francuskim.

Spółgłoski w języku francuskim

    • c przed samogłoskami e, i, y czytamy jak s, np. merci – dziękuję; w pozostałych przypadkach – jak k, np. café – kawiarnia, kawa

    • ch wymawiamy z reguły jak polskie sz, np. chanter – śpiewać; w niektórych wyrazach jak k, np. orchestre – orkiestra

    • g przed samogłoskami e, i, y czytamy jak polskie ż; w pozostałych przypadkach jak g, np. changer – zmieniać, religion – religia

    • gn wymawiamy jak polskie ń, np. montagne – góra

    • h nie wymawia się w ogóle (w języku francuskim jest nieme), np. horizon – horyzont

    • j czytamy jak polskie ż, np. jour – dzień

    • ph wymawiamy jak f, np. pharmacie – apteka 

    • qu czytamy jak k, np. quatre – cztery

    • s pomiędzy samogłoskami wymawiamy jak z, np. maison – dom

    • podwójną spółgłoskę czytamy jak pojedynczą, np. ville – miasto

    • na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, s, t, x i z, np. fruit – owoc, deux – dwa. 

Samogłoski i grupy kilkuliterowe

    • e na końcu wyrazu, jeżeli jest bez akcentu, nie wymawiamy, np. copine – koleżanka 

    • głoskę œ czytamy układając usta jak do o i jednocześnie mówimy e, np. cœur – serce

    • u wymawiamy układając usta jak do u, a język jak do i, np. confiture – dżem

    • ai czytamy jak e, np. semaine – tydzień

    • ail, aille wymawiamy jak aj, np. paille – słoma

    • aim, ain, eim, ein, en, im, in, um, un, ym, yn czytamy jak polskie ę, np. matin – ranek, train – pociąg, examen – egzamin

    • am, an, em, en, om, on wymawiamy jak polskie ą, np. vent – wiatr, bon – dobry

    • au, eau czytamy jak o, np. eau – woda

    • ay, eil wymawiamy jak ej, np. pays – kraj, soleil – słońce

    • eu czytamy układając usta jak do u, jednocześnie mówiąc e, np. pneu – opona

    • ill po spółgłosce wymawiamy jak ij, np. famille – rodzina

    • oi, oy czytamy jak ła, np. toi – ty, soir – wieczór

    • ou wymawiamy jak u, np. bonjour – dzień dobry.

Ćwicz francuską wymowę, szlifuj akcent i mów po francusku bez wahania. Nagranie pochodzi z kursu Francuski Nie gryzie »

Chcesz dowiedzieć się więcej o zasadach wymowy w języku francuskim? Wybierz Francuski w obrazkach i przekonaj się na własne oczy, jak podejść do tematu »

Wymowa, czyli o co chodzi z tym akcentem w języku francuskim

Język francuski jest dość melodyjnym językiem. Niektórzy twierdzą, że jest to jeden z najpiękniejszych języków świata. A to wszystko za sprawą wyjątkowego akcentu, który pada na ostatnią sylabę w wyrazie. Poznaj najważniejsze zasady, dzięki którym francuski akcent na stałe zagości w twoim domu.

    1. Przy samogłoskach zwróć uwagę na trzy rodzaje akcentów, bo one mogą zmienić znaczenie danego słowa. Tak więc jest:

    • accent aigu (´) – pojawia się nad samogłoską e (e z tym akcentem jest zamknięte i zawsze wymawiane, nawet na końcu zdania), np. cinéma – kino

    • accent grave (`) – występuje nad samogłoskami a (voilà – oto), u (où – gdzie) – akcent nie zmienia wymowy liter oraz e (frère – brat), które staje się otwarte i jego wymowa przypomina polskie e

    • accent circonflexe (ˆ) – pojawia się nad samogłoskami a (âge – wiek), e (fenêtre – okno), i (île – wyspa), o (diplôme – dyplom), a także u (mûre – jeżyna), tylko w przypadku o i e zmienia się wymowa: ô jest zamknięte, ê – otwarte.

2. Znaki dodatkowe mogą zmienić wymowę, ale i znaczenie całego wyrazu – słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie. Wkrótce bezbłędnie będziesz je rozpoznawać. 

3. Znak tréma ( ̈ ) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane oddzielnie, by nie tworzyć jedną głoskę, np. maïs – kukurydza.

4. Z kolei znak cédille (ç) występuje wyłącznie przy literze c. Wymawiaj ją jak literę s, np. français – francuski.

Chcesz mówić płynnie po francusku i z francuskim akcentem? Ucz się aktywnie za pomocą ćwiczeń z bestsellerową serią Francuski nie gryzie! »

Liaison 

Łączenie międzywyrazowe liaison jest dość istotną cechą języka francuskiego. Polega ono na tym, że końcową niewymawianą spółgłoskę danego wyrazu należy wymawiać, jeżeli kolejne słowo zaczyna się na samogłoskę lub h nieme, np. c’est joli [se żoli] (to jest ładne), ale c’est un livre [setęliwr] (to jest książka), trop cher [troszer] (zbyt drogi), ale trop étroit [tropetrła]. 

Chcąc poprawnie wymawiać słowa tworzące liaison, musisz kierować się następującymi zasadami: 

•  łączenie  występuje  po:  rodzajnikach,  liczebnikach,  jednosylabowych  przyimkach i jednosylabowych przysłówkach, między przymiotnikiem i następującym po nim rzeczownikiem,  między  zaimkiem  osobowym  a  odmienionym  czasownikiem  bez względu na ich kolejność, po wyrazach dont oraz pas, np: ilˇaime (on lubi), Estˇ-il venu ? (czy on przyszedł?), chezˇeux (u nich), le livre dontˇil parle (książka, o której on mówi), il n’a pasˇaimé (nie spodobało mu się), desˇamis (przyjaciele). 

•  spółgłoski g, d stają się odpowiednio dźwiękami [k] oraz [t], a spółgłoski f, s stają się [v] i [z]: long hiver [lõkˇivεr], grand homme [grãtˇom], neuf heures [nœvˇœr], vous avez [vuzˇave]. 

•  nigdy nie robimy liaison po spójniku et, po końcówce -s czasowników odmienionych w 2 os. lp oraz po ostatniej spółgłosce rzeczowników w liczbie pojedynczej, jak temps czy nez.

H nieme i h przydechowe 

W gramatyce francuskiej znajdziesz dwa rodzaje litery h: h nieme (h muet) oraz h przydechowe (h aspiré). Bez względu na rodzaj h, nie wymawia się go. Jedyną istotną różnicą jest fakt, że h przydechowe nie dopuszcza liaison. Poniżej znajdziesz listę najczęstszych słów z h aspiré: 

la hache – siekiera, la haine – nienawiść, haineux – nienawistny, haïr – nienawidzić, le hall – przedpokój, la halte – przerwa, le hamster – chomik, handicapé – niepełnosprawny, le hangar – hangar, hardi – śmiały, le haricot – fasola, la harpe – harfa, hasardeux – ryzykowny, la hausse – zwyżka, hausser – podnieść, haut – wysoko, la hauteur – wysokość, le héros – bohater, le hibou – sowa, la hiérarchie – hierarchia, la honte – wstyd, honteux – wstydliwy, le hors-d’œuvre – przekąska, hurler – wrzeszczeć.  

Pamiętaj, że w zależności od regionu Francji czy kraju francuskojęzycznego wymowa może ulegać mniej lub bardziej istotnym zmianom.

Praktyczne wskazówki, jak opanować i ćwiczyć francuski akcent. 

Już wiesz, jakie są najważniejsze zasady wymowy w języku francuskim. Ale jak przekuć tę teorię w praktykę? Skorzystaj z poniższych wskazówek.

    1. Ćwicz wymowę przed lustrem – podczas wypowiadania słowa lub zdania obserwuj siebie w lustrze. Zwróć uwagę na ułożenie ust i języka. 

    2. Słuchaj, słuchaj i jeszcze raz słuchaj – musisz osłuchać się z językiem. Francuski akcent jest dość charakterystyczny, ale z początku może sprawiać nie lada problem. Jeśli w tym momencie nie możesz pozwolić sobie na wyjazd zagraniczny, wybierz sprawdzone nagrania tworzone przez native speakerów. Tak nauczysz się prawidłowego akcentu, dostosujesz intonację do danego kontekstu komunikacyjnego i zanurzysz się w języku. 

Ucz się z poniższych nagrań i ćwicz francuski akcent z profesjonalnymi lektorami!

Nagrania pochodzą z kursów Francuski Nie gryzie oraz Francuski kurs podstawowy »

    3. Postaw na trening fonetyczny – naucz swój mózg nowych dźwięków. Systematycznie powtarzaj nowe głoski. Z pomocą przyjdzie ci transkrypcja fonetyczna (kod znaków opisujący wymowę głosek w języku francuskim). 

    4. Śpiewaj po francusku – uchwycisz tak i zapamiętasz naturalny rytm i melodię języka. Częste powtarzanie piosenki, a nawet tylko jej refrenu, pozwoli ci nauczyć się prawidłowej wymowy słów, fraz i akcentu. 

Nasz językowy przewodnik po francuskim powinien pomóc ci w nauce języka francuskiego na dobry początek. Słuchaj francuskiego akcentu i mów jak mieszkańcy kraju nad Sekwaną.

Komentarze (0)

Brak komentarzy w tym momencie.

Nowy komentarz